شیخ بلال سعید شعبان دبیركل جنبش توحید اسلامی لبنان و امام و خطیب مسجد توبه‌ی طرابلس لبنان كه به‌عنوان مهمان كنفرانس «همه برای فلسطین» در تهران حضور داشت، امروز جمعه ۶ اسفندماه در مسجد رسالت تهران سخنرانی كرد.

به‌گزارش اصلاح‌وب، شیخ بلال سعید شعبان در باب تأثیر عالمان اهل سنت ایران در جهان اسلام گفت: در طول تاریخ اسلام مشاهده می‌کنیم که علمای بسیار بزرگی از ایران برخاسته‌اند؛ مانند صاحبان صحیحین؛ امام مسلم بن حجاج بوالحسن قشيری نيشابوری و امام محمد بن اسماعيل بخارى از سرزمین بخارا و سیبویه‌ی نحودان و طبرانی محدّث مشهور، امام محمد غزالی توسی فقیه، اصولی و عارف جلیل‌القدر و... همه‌ی این عالمان، اهل سرزمین کهن ایران بوده‌اند و خدمات آنان به اسلام در سینەی تاریخ ثبت شده است. 

وی همچنین در سخنانش گفت: خداوند در آیه‌ی «یا أَیهَا النّاسُ إِنّا خَلَقناكُم مِن ذَكَرٍ وَأُنثىٰ وَجَعَلناكُم شُعوبًا وَقَبائِلَ لِتَعارَفوا ۚ إِنَّ أَكرَمَكُم عِندَ اللَّهِ أَتقاكُم ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ﴿۱۳﴾ خطاب به مردم می‌فرماید در دین مبین اسلام پیامبر عربی فقط برای هدایت قوم عرب برانگیخته نشده، بلکه برای هدایت تمام بشریت آمده است و خداوند متعال در وصف پیامبر می‌فرماید:  وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ ﴿الأنبياء: ١٠٧﴾ (ای پیغمبر!) ما تو را جز به عنوان رحمت جهانیان نفرستاده‌ایم.

 وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿سبإ: ٢٨﴾ ما تو را برای جملگی مردمان فرستاده‌ایم تا مژده‌رسان (مؤمنان به سعادت ابدی) و بیم دهنده (ی کافران به شقاوت سرمدی) باشی، ولیکن اکثر مردم (از این معنی) بی‌خبرند (و همگانی بودن نبوّت تو را باور نمی‌دارند).

وی تأکید کرد که مسئولیت ما مسلمانان به عنوان پیروان این دین آسمانی و رسول خاتم اطاعت از اوامر ایشان است. 

وی خطاب به نمازگزاران افزود: برادران گرامی‌ام! زمانیکه به دوران پیامبر گرامی نگاه می‌کنیم، جامعه‌ی آن زمان متشکل از اقوام و زبان‌های مختلف ازجمله عربی، فارسی، کردی و رومی بود و همه‌ی آنان مانند یک امت واحد، دور هم جمع شده بودند و این مصداقی از آیه‌ی كُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ بود. از اصحاب پیامبر گرامی ابوبکر، عمر، عثمان، علی-رضی الله عنهم-  که از قریش بودند و از قوم فارس، سلمان فارسی و از قوم  روم، صهیب رومی و از حبشه بلال بن رباح از خارج حجاز در رکاب پیامبر -صلی‌الله علیه وسلم- بودند.

وی یادآور شد که قبایل عرب مانند قرشی‌ها، بنوهاشم، افرادی مانند ابوجهل و ابولهب بودند، در حالی که به پیامبری کە از میان خودشان مبعوث شده بود، ایمان نیاوردند. این درحالی بود که سایر صحابه از اقوام مختلف به علت داشتن خصیصه‌ی ایمان، برادر دینی هم شدند و آیەی إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ را تحقق عملی بخشیدند.

خطیب مسجد توبه‌ی طرابلس لبنان افزود: خداوند متعال خطاب به مؤمنان می‌فرماید: وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا. شیخ بلال گفت: قطعاً اختلاف در رنگ، نژاد و زبان سبب از هم‌ گسیختگی و تفرق مسلمانان نخواهد شد.

وی در ادامه به توصیف جامعةالنبی پرداخت و گفت: جایگاه بلال در نزد پیامبر چگونه بود؟ بلال، حبشی و سیاهپوست بود، موهایش سیاه بود، از قاره‌ی آفریقا به قاره‌ی آسیا آمده بود، تعامل پیامبر با وی چگونه بود؟ ایشان در مدح بلال فرمود: بلال سرور ماست و سرور ما ابوبکر او را آزاد کرد. برخورد پیامبر با صهیب، عمار و سمیه مانند برخورد با شیخین و صهرین بود. وی تأکید کرد که نحوه‌ی برخورد ما نیز باید الگو گرفته از آنان باشد.  

این عالم مسلمان از وضعیت فعلی مسلمانان ابراز تأسف نمود و گفت: در حالیکه جمعیت مسلمانان بیش از ١ میلیارد و ٥٠٠ میلیون نفر است، ولی چه چیزی در حال حاضر سبب اختلاف میان آنان شده است؟ اختلافی که باعث ضعف آنها شده و همین ضعفها علت بی‌توجهی بە مسلمانان و کاهش میزان تأثیرگذاری آنان در سازمان ملل و شورای امنیت شده است. وی ابراز عقیده کرد که راه برون‌رفت از این مشکلات و ایجاد وحدت اسلامی، عمل به فرمان الهی وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا است.

وی اضافه کرد: همه‌ی ما مسلمانان، طبق حدیث نبوی باید مثل اعضای یک بدن باشیم که هنگام وجود درد، غمخوار همدیگر بوده و در حل مشکلات به همدیگر یاری رسانیم. در تاریخ اسلام همه‌ی مسلمانان، خدمت کردن به اسلام و همدیگر را مایه‌ی افتخار دانستەاند.

وی با ذکر اینکه فاتحان و حافظان مسجد اقصی و قدس شریف، عمربن خطاب عرب، صلاح‌الدین ایوبی کرد و سلطان عبدالحمید عثمانی ترک بودند گفت: برای چه ما اکنون نتوانیم مانند گذشته، از اختلافات بپرهیزیم و امت واحدی را از همەی مسلمانان جهان تشکیل دهیم؟ 

وی ابراز عقیده کرد: اگر می‌خواهیم به عزت، کرامت و اصالت گذشته‌ی خویش باز گردیم، واجب است که تفاوت‌های قومی، رنگی و نژادی سبب تفرّق میان ما نشود، همانطور که خداوند متعال می‌فرماید: وَمِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ ۚ  «این تفاوت‌های جبلّی و طبیعی، نشانه‌هایی برای شما مسلمانان است.» پس ما باید امتی هوشیار باشیم و نگذاریم که تفاوتهای مذهبی، قومی، زبانی، نژادی و رنگ پوست، مانع شکل‌گیری امت واحد و ایجاد تفرقه شود. این تفاوتها، تنها نشانه‌هایی برای شناخت متقابل است و هیچکس را بر کس دیگری فضلی نیست مگر به تقوا.